YOK OLUŞUM



Göğüs kafesim kadardı, dünyam
En paslı demire kurdum, salıncağımı
Çığlığımın ucuna mürekkep bulaştırdım
Salamura bıraktım
Bir kaç düşü


Tuhaf bir gurultu
Hatıralarımın iç zarında


Utangaç bir yaranın kabuğu kalbimde
Aramaktayım
Kendimi izbe bir adreste


Dudaklarım, annemin ellerinde kaldı.
Annemin elleri
Yazısı kavlak alnımda
Kekemelikten, terfi ettim dilbazlığa
Sallandım, turkuaz bir ayrılığa


Dedi ki:
İç sesim
Son bir ihtimal
Lirik bir şiirde yok olmakta var.




            Sonay KARASU