A Kalemler - Aylık Kültür, Sanat ve Edebiyat Dergisi
İYİLER HEP KAYBEDER
İYİLER HEP KAYBEDER...
Selin Meriç ÜNAL
Bu cümleyi okuyunca aklınıza kendiniz geldiniz değil mi? Herkes iyi olduğunu düşünüyorsa bu kirli ve gittikçe kirlenen dünyadaki kötüler kim öyleyse?
Aslında dünyayı kirleten şey kolay kazanılan zaferler, kolay kırılan kalpler, kolay başlayan aşklar ve kolay bitişler çabucak yitip giden şeyler kirletti dünyamızı. Çaba gösterilerek nasıl kazanılacağını unuttuk. Megaloman bir toplumuz en iyisini hep biz biliyoruz. Üzülüyorsak da sebebi iyi oluşumuzdan değerimizin bilinmeyişinden sanıyoruz. Oysaki yanılıyoruz. İyi nedir kötü nedir bunu bile bilemiyoruz. Bizim için iyi olanın başkası için kötü olabileceği aklımızın ucundan bile geçmiyor. Karşımıza çıkan her zorlukta yaptığımız iyilikleri düşünüp hak etmediğimizi sanıyoruz oysa yaşadığımız acılar çektiğimiz zorluklar ve veremediğimiz sınavlar sadece yeterince istemeyip, bazı önemli detayları es geçtiğimizden. İyi ve kötü hep içimizde yan yanadır. Çok ince bir çizgi ile ayrılmış durumdalar bu yüzdendir bu sınırların kişiye göre değişmesi. Bir sokak hayvanını besleyişin bir komşuna selam vermeyişinle uçup gidiyor. Hayat acımasız, insanlar bir o kadar zalim, çizgiler de çok keskin ama rahat olun hiç kimse yeterince iyi değil zaten. En iyimiz bile mutlaka bir kalp kırmıştır istemeden de olsa. Kötülerin de bir suçu yok onlar bunu seçtiler ve biz bunu kabullenmedik onları hayatımıza aldık. Sonra da menfaatimize uymayan en ufacık şeyde kendimizin iyi olduğunu düşünüp karşımızdakinin de doğal olarak kötü olduğunu sandık ah ne büyük yanılgı. Oysaki iyiler ve kötüler insanın doğru ve yanlış kararlarını temsil ederler bu hayatta. Bizim için doğru olan her zaman iyidir bazen acıtsa da sonunda hep çiçekli bahçeler vardır. Ama yanlış olan önce doğru gibi görünür hoş gelir sonunda öyle bir acı verir anlarsın ki yanlış olan her zaman kötü olandır.
Hep iyisi ve doğrusu olmak için çabalamalı bazen kendimize de hata payı vermeyi unutmamalıyız insanız en nihayetinde. Yanlışlar olmadan doğruları bulamayız elbette ama her yanlış bizden bir şeyler götürür. Kötüler bizden çok şey çalmadan uyanmak kendimize yapabileceğimiz en güzel iyiliktir.
Her şeyi doğru yapmaya çalışıp hatta bazen yaptığımızdan emin de olsak bizim üstümüzde olan bir güç var. Ondan gelen her şeye şükredip katlanmak zorundayız. Yani biraz da kaderci olmalıyız ama unutmayalım ki kader gayrete âşıktır.. Yanlışları erken görebilmek doğruları çok geçmeden seçebilmek için çabalamalıyız. En önemlisi tebessüm etmeyi hiç bırakmamalıyız.
Aslında dünyayı kirleten şey kolay kazanılan zaferler, kolay kırılan kalpler, kolay başlayan aşklar ve kolay bitişler çabucak yitip giden şeyler kirletti dünyamızı. Çaba gösterilerek nasıl kazanılacağını unuttuk. Megaloman bir toplumuz en iyisini hep biz biliyoruz. Üzülüyorsak da sebebi iyi oluşumuzdan değerimizin bilinmeyişinden sanıyoruz. Oysaki yanılıyoruz. İyi nedir kötü nedir bunu bile bilemiyoruz. Bizim için iyi olanın başkası için kötü olabileceği aklımızın ucundan bile geçmiyor. Karşımıza çıkan her zorlukta yaptığımız iyilikleri düşünüp hak etmediğimizi sanıyoruz oysa yaşadığımız acılar çektiğimiz zorluklar ve veremediğimiz sınavlar sadece yeterince istemeyip, bazı önemli detayları es geçtiğimizden. İyi ve kötü hep içimizde yan yanadır. Çok ince bir çizgi ile ayrılmış durumdalar bu yüzdendir bu sınırların kişiye göre değişmesi. Bir sokak hayvanını besleyişin bir komşuna selam vermeyişinle uçup gidiyor. Hayat acımasız, insanlar bir o kadar zalim, çizgiler de çok keskin ama rahat olun hiç kimse yeterince iyi değil zaten. En iyimiz bile mutlaka bir kalp kırmıştır istemeden de olsa. Kötülerin de bir suçu yok onlar bunu seçtiler ve biz bunu kabullenmedik onları hayatımıza aldık. Sonra da menfaatimize uymayan en ufacık şeyde kendimizin iyi olduğunu düşünüp karşımızdakinin de doğal olarak kötü olduğunu sandık ah ne büyük yanılgı. Oysaki iyiler ve kötüler insanın doğru ve yanlış kararlarını temsil ederler bu hayatta. Bizim için doğru olan her zaman iyidir bazen acıtsa da sonunda hep çiçekli bahçeler vardır. Ama yanlış olan önce doğru gibi görünür hoş gelir sonunda öyle bir acı verir anlarsın ki yanlış olan her zaman kötü olandır.
Hep iyisi ve doğrusu olmak için çabalamalı bazen kendimize de hata payı vermeyi unutmamalıyız insanız en nihayetinde. Yanlışlar olmadan doğruları bulamayız elbette ama her yanlış bizden bir şeyler götürür. Kötüler bizden çok şey çalmadan uyanmak kendimize yapabileceğimiz en güzel iyiliktir.
Her şeyi doğru yapmaya çalışıp hatta bazen yaptığımızdan emin de olsak bizim üstümüzde olan bir güç var. Ondan gelen her şeye şükredip katlanmak zorundayız. Yani biraz da kaderci olmalıyız ama unutmayalım ki kader gayrete âşıktır.. Yanlışları erken görebilmek doğruları çok geçmeden seçebilmek için çabalamalıyız. En önemlisi tebessüm etmeyi hiç bırakmamalıyız.
