Nasıl da eksiktim.
Çaldığınız gülüşlerimi
Eğreti yamalarla tutturdum yüzüme
Asla yakışmadım.
Ne içinize
Ne içime

Yapılan hayat provalarında
Boş bir bakışı daha ekledim.
Göz altı mahalime...

Ben ne kadar eksiksem
Siz de o kadar yoktunuz.

Yolları çamurlu bir kasabanın
Göğüne astım tüm siyahları
Biliyorum.
Döneceksiniz.
Belki ölü
Belki ölüm kadar diri
Tam da başınızın üstüne gerdim
Kalbinizi...

Soy ağacımdan tanıdık.
Yüreğimden yabancı kalabalıklardayım.
Kimseye benzetemiyorum kendimi
Vefasız şiirlerimin son dinletisi bu
Acıklı olanlar
Taziyenizde tam sayfa

Tırmandığım kayısı ağaçları affetti beni
Ben de elime batan dikenli teli
Çocuk aklımda kaldı
Kalın kafalardan
Kalın azarlama sesi
Köy dolmuşlarını beklemiyorum artık
Süt, eskisi kadar pahalı değil yabancı
Kaysı reçelinde de nefret ediyorum.
Sormazsınız bilirim.
Gevezelik benim ki
Annem değirmende ağartmadı saçlarını
Sizin anbardaki çuval çuval unlar
Hala beyaz mı?
Kaç boş odanız var kim bilir?
Yalnızlıklarınız baş köşede
Biz bir odada yedi kişiyiz.
Hiç yabancı olmadık


                  Sonay KARASU