Toplum olarak bin yıldır hiç düşünce üretemiyoruz. Bin yıl önce ürettiklerimizin bizi taşıdığı yere bakarak geçmişimize methiye düzmeyi düşünme sanıyoruz. Bugün içine düştüğümüz durumun tek sorumlusu bizken başkalarını suçlayıp duruyoruz. Gelecek sorunumuz başkalarını suçlayarak değil kendimizi irdeleyerek ve yanlışlardan sıyrılarak çözebileceğimiz bir sorun.

İçinde yaşadığımız çağı ve geleceği doğru okumadan sağlıklı istikamet kazanamayız. Her alanda daha çok çalışıp daha çok üretmeden daha rahat, huzurlu bir ortam ve gelecek oluşturamayız. Başkalarının getirdikleri ve ürettikleriyle yaşamayı seçmek köleliğe gönüllü olmaktır. Geleceği yok etmektir. Özgürlükten söz edememektir. “Elden gelen öğün olmaz o da vaktinde bulunmaz.” Sözünü unuttukça yaşama ilkelerimizden uzaklaşıyoruz.

Geleceği şekillendirmek hepimizin sorumluğu… Bundan kaçmak ve tarihe sığınmak karanlığa gömülmek demektir. Hayat geriye bakarak değil ileriye doğru yaşanan bir gerçekliğe sahiptir. Bunun anlamı köklerimizin bizi beslemesinin önemini yadsıma değil…

Karanlıktan çıkış düşünce, ilim, bilgi ve sanatın dinamik yol göstericiliğiyle mümkün.

Her alanda ışığın acemisiyiz.