ELLE TUTULUR ÜRPERTİ


bakışım yere iner iner
ve yerdendir başlarım dünyaya
masif olmayan düştür, kurulur
sokaktan, dekordan, çarpışan
omuzlardan

kuşlar bana karındaş değil
tüller uçuşmuyor bileklerimden bağla
ne buhar etrafta, ne sırtımda duvar
zemberek kaynatmışlar da
çekiyor kürek kemiklerimden
ay çatlayabilir
kuyudaki suda ancak

çünkü denilmez çünkü
yok odalarımızda
şehirlerimizde yok

'rüyalardan arta kalan'


               
      
                     Mustafa Yılmaz