İÇ KANAMA


• Kız kardeşime



İçime oturmuş acıyla kıvrana kıvrana
Ne çok severdim seni
Gökten inse melek nasıl olur
Bilirim özledikçe çiçek yüzünü


Bacım. Annemin hiç doğmamış çocuğu
Düşlerimde emdiğim kadın
Adını dağlara haykırıyorum
İçimde uçurumlar yürüyor
Bilinmez dağların ardı sıra


Kızım adını söylesem bilir mi?
Gizem hayatın en kuytusuna düşmüş
Ah! Yavrum vakitsiz kanar yaralar bazen
Bazen ölümü hatırlatır her şey


Bilirim kardeş acısını
İsmail’den Hasan’dan Ali’den
Büyümeyen çocuklarız aslında
Özlemlerini alıp dağlara sığınan


İnsan gözyaşının kenarında durur bazen
Hayat ipini çeker beklenmedik anlarda
Hiçbir söz anlamlı değil zira
Şiir iç kanamasıdır şairin





                  Selim Tunçbilek

• Şairin kız kardeşi yoktur